Tükenmez Hayat

Bir tükenmez kalemle ne kadar yazılabilir? Tükenmez kalem gerçekten tükenmez mi? Tükenirse ne zaman tükenir? Bir tükenmez kalemle kaç harf kaç cümle yazılabilir, bilinir mi? Ya da, tek bir tükenmez kalemle bir roman yazılabilir mi? Hiç olmadı bir hikaye?

Mürekkep seviyesi görünen bir tükenmez kalemdir hayat. Yeni aldığınızda hiç bitmeyecekmiş, tükenmeyecekmiş gibi gelir. Çok mürekkep var daha çünkü. Bakıp görüyorsun. Bu yüzden bir tükenmez kalemi tüketebileceğimizi düşünmeyiz hiç. İşin aslı, hayat da biraz böyle. Kalemle yazmaya devam eder gibi yaşamaya da devam ediyoruz. Bir tükenmez kalemi tüketebileceğimizi düşünmediğimiz gibi, bir hayatı yavaş yavaş tükettiğimizi de farketmiyoruz.

Bir tükenmez kalemi kullanmaya başladığımızda ilk günler güzeldir hep. Yeni olmasının heyecanını yaşarız. Hem mürekkebi de çok, bitmeyecek. Ama yavaş yavaş azalır o mürekkep. Bunu farkettiğimizde işte, tükenmez kalemin aslında "tükenmez" olmadığını da anlamaya başlarız. Çocukken anlayamadık bunu. Anlayamazdık desek daha doğru aslında. Çünkü sabit bir kalemimiz yoktu o zamanlar. Evde elimize geçen herhangi bir kalemi kullandık hep. Haliyle hiçbir tükenmez kalem tükenmedi elimizde. Zaten çocukken tükenmez kaleme de ihtiyacımız yoktu. Okulda da kullanmazdık. Öğretmen kızardı. Çocukken tükenmez kalemin tükendiğini bilmediğimiz gibi hayatın tükenirliğinden de bihaberdik. Böylesi daha iyiydi belki, kim bilir?

Çocuktuk, büyüdük. Artık kurşun kalemin yanında tükenmez kaleme de ihtiyacımız vardı. Kendimize ait tükenmez kalemimiz oldu haliyle. İşte o zaman farkettik kandırıldığımızı. Tükenmez kalem tükeniyormuş. Kandırmışlar bizi. Kalemi kullandıkça mürekkep azalıyordu, farkettik. Yavaş yavaş da olsa bitiyordu işte. Göz göre göre tükeniyordu kalem.

Bazı kalemlerin mürekkep seviyesi görünmez. Bilinmez yani, tükendiği farkedilmez. Ne zaman biteceği muallak. Bir anda, habersizce bitecek o. Böylesi belki daha iyi. Ne zaman biteceğini bilmemek ama heyecanlı, ürkütücü, riskli...

Bir şeyler yazmak için aldığım bu kalem ömrünü yarıladı. Tükeniyor, farkındayım. Ne zaman biteceğini biliyorum. Daha var, içim rahat. Ama ya kaybolursa? Bir yerde unutursam? Düşerse, kırılırsa? Bir tükenmez kalemin sonu illa ki tükenmek değil yani. Tükenmez kalem tükendiğinde kağıtlarda yaşayacak. Umarım hep saklanır bu kağıtlar. Bir tükenmez kalemin hayatı onlarda çünkü.

Hayat bir tükenmez kalem misali, yavaş yavaş tükeniyor. bazılarımız bunun farkında, bazılarımız farkında değil. Hangisi iyi? Bilemeyiz. Bildiğim tek şey, hayat bir tükenmez kalemse günler de mürekkep. O mürekeple ne yazacağın ise sana kalmış.